تأثیر انحراف از وجه نقد بهینه مورد انتظار بر بازده آتی سهام

طبق نظریة مبادله‌ای، سطح مطلوبی از وجه نقد برای شرکت‌ها وجود دارد که در آن مدیریت بر اساس تحلیل هزینة منفعت و افزایش ارزش شرکت نسبت به نگهداری آن تصمیم‌گیری می‌کند. بر این اساس هدف این پژوهش بررسی اثر انحراف از وجه نقد بهینة برآوردشده بر بازده آتی سهام در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونة آماری پژوهش شامل 119 شرکت است که طی دورة زمانی 1388 لغایت 1392 از بین شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس انتخاب شد. آزمون فرضیه‌ها نیز با استفاده از داده‌های پانلی و به کمک روش حداقل مربعات تعمیم‌یافته انجام شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین میزان انحراف مثبت و انحراف منفی از وجه نقد بهینه و بازده آتی سهام، رابطة منفی معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج به‌دست آمده بیانگر این مطلب است که تأثیر وجه نقد بالای سطح بهینة برآوردشده بر بازده آتی سهام قوی‌تر از وجه نقد پایین تر از سطح بهینه برآورد شده است.